Selçuklu Minaresi

Selçuklu Minaresi

İzmir ili Bergama ilçesi, Selçuk Mahallesinde ve Şadırvanlı Camii yanındadır. Eskiden güdük minare, Arap Cami ve Müftü Camii diye de söylenmiştir. Minarenin mimarlık tarzı, Selçuk karakterinde olduğunu göstermektedir. Bu bölgenin şaheserlerinden olan minarenin XIII-XIV yüzyıl arasında yapıldığı tahmin olunmaktadır. Minare kaidesi üstünde bulunan küçük bir kapı, şimdi yıkılmış olan cami ile minarenin bitişik yapıldığını anlatmaktadır.
Son cemaat mahallinin giriş yerinde bulunan iki mermer sütun, bugün yerlerinde durmaktadır. Minare kaidesinin yol üzerindeki kısmının iki tarafı mermer plaka kaplı olup, bir cephesinde niş diğerinde kapı vardır. Bunlar, dıştan Bursa, içten Selçuk tipi (5 taşlı) sivri kemerlidir. Minarenin kaidesinden gövdeye geçişteki ahengi temin için küp kısmı büyük bademlerle meydana getirilmiştir.
Gövde,32x42 cm. ölçüsünde, lacivert, firuze (turkuaz), açık yeşil, tuğla rengi sırlı tuğlalarla yapılmıştır. Bu suretle gövde, hendesi şekilde Selçuk özelliğini teşkil eden desenlerle bezenmiştir. Şerefesi, Selçuk üslubunda taştan geçmelerle işlenmiştir. Şerefe korkuluğunu meydana getiren sekiz köşenin her birindeki motifler ayrıdır. Bunlar, taş oyulmak suretiyle yapılmıştır.
Petek, taş ve tuğla karışık yapılmıştır. Petek üstü, altı ve üç köşeli sırlı tuğlalarla kaplanmıştır. Altı köşeli olanlar açık yeşil , üç köşeliler firuze rengindedir. Altı köşelilerin ortasındaki delikten geçen ve tuğlaları duvara bağlayan çivilerin başları da sırla örülmüştür.
Külah, bugün kısmen ahşap, kısmen kargirdir. Külahın kargir ve üst kısmının da harici tesirlere karşı korunmak için sırlı tuğlalarla kaplı olduğu sanılmaktadır.
Minarenin şerefesine kadar yüksekliği 17 m. olup 54 taş basamağı vardır. Minarenin gövde ile çekirdeği birbirine ahşap malzeme ile bağlanmıştır.
Minare,1930 yılında , İzmir valisi bulunan kazım Dirik tarafından tamir ettirilmiştir. Bu sırada mimari değeri olmadığı bir raporla tespit olunan camisi yıktırılmıştır.
Cami avlusunda bulunan 15 kadar medrese odası da 1927 yılında kaldırılmıştır.